δεν έχει υπομονή μαζί μου
Μερικές φορές έρχεται
μόλις αγγίξει τα χείλη μου
Ο έρωτας είναι ένα παιδάκι
με χλευάζει
μου επιτρέπει να το αγκαλιάσω
Είναι πάντα η πρώτη φορά
όταν
με πόθο σφοδρό και τρέμουλο
πλησιάζει το σώμα του
στα ταλαιπωρημένα χέρια μου
Ο έρωτας
δεν έχει υπομονή μαζί μου
Κρύβεται κάτω από το κρεβάτι μου
πλέκει τα πόδια του στα δικά μου
φιλά το μέτωπό μου
χαϊδεύει την πλάτη μου
δίνεται
απομακρύνεται
ξανα και πάλι
ότι ήμουν καλεσμένος στο σώμα του
στην κοιλιά του
και με κάθε επίσκεψή του
μού απέμεναν λίγα χρόνια
Ο έρωτας
τελικά
δεν έχει υπομονή μαζί μου
Με μεταχειρίζεται σαν σε φάντασμα
σαν μια σπάνια σελίδα
του βιβλίου του
Με κακομεταχερίζεται
εμένα που πάντα ήμουν
πιστός κάτοικος του ονείρου του
Miguel Marcotrigiano
Οφείλω να ομολογήσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου