......Νοσος
Η πόλη βυθίζεται στη θλίψη.
Άνθρωποι κλαίνε στη μέση του δρόμου.
Στη δουλειά τους.
Στα σπίτια τους. Παντού.
Ανθρωποι που συνήθιζουν,
Να ζουν τον έρωτα επιφανειακά,
Τον πονο, Την θλιψη, ολα,
Κοιτιουνται κατάματα αρχίζουν να βλεπουν.
Πως το τέλος του κόσμου
Δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να μας νοιάζει.
Το μέλλον δεν κρύβεται εκεί.
Τίποτα δεν υπάρχει εκεί.
Μονάχα ανυπαρξία.
Krts